Heimferð
Þetta varð heldur fyndin en sársaukafull ferð á flugvöllinn. Þegar við vorum komnar úr lestinni sem var frekar mikið vandarmál vegna of mikil farangurs fórum við á rúllubrettið og með farangurinn í tvemir kerrum ég með mitt dót hún sitt og ég fyrir aftan.....í fyrsta lagi fattaði ég ekki að hafa kerruna í bremsu og rúllaðu hún næstum yfir mig og var það svaka fyndið að hafa verið svo mikill auli og mikið var hleigið og ímyndað sér þetta í öllum útgáfum en við hefðum heldur betur sleppt því vegna þess að þegar við vorum komnar alla leið upp þá fattaði Árný ekki að við vorum komnar fyrr en allt of seint, og rúllubrettið hélt áfram eins og það væru ekki tvær stelpur sem væru með mikinn mikinn farangur.....þar að segja 70 kíló samanlagt fastar á endanum og árný með sín 50 kíló fremst og hún fer hálfpartin undir sína kerru og kerran mín fylgir fast á eftir á öklana á henni kerran sem sagt að kremja greiið árný og hún náði varla að taka hana úr bremsu, og mín snýst og ég með ég næstum farin á hvolf með kerrunni.......en loksins náðum við að íta hinni kerrunni upp og komums við þá úr þessum hremminigum.......á tímabili var ég ekki að sjá það að víð kæmumst úr þessari klípu.......og ef það hafði verið fólk fyrir aftan okkur þá hefði ílla farið........frekar að segja það hefðu allir hrunið niður og ef til vill hefði björgunarsveitin komið og ítt á björgunar...neiðarhnappinn sem að hefði bjargað manslífum á þessu mannabretti....svei mér þá...ég leit út um allt til að athuga hvort að eitthver hefði séð þetta neiðarlega atvik og jamm voru þar ekki skelkaðir menn en samt að sprínga úr hlátri fyrir utan gluggan......gaman en hvað með það ekki þekkti maður þá og ég hugsa að ég eigi ekki eftir að hitta´þá aftur örugglega eitthverjur hottintottar í ferðalagi með ömmu sinni, og björguðum við ferðinni fyrir þeim.
En af þessu var hægt að hlæja allan tíman.....gaman að sjá svona fyrir sér aftur og aftur, svo fórum við í flugið og voru eitthverjar helvítis kellingar að kjafta og kjafta og við dauðþreittar með eyrnatappa sem gátu ekki einangrað nó og fór ónotaleg skrækjótt röddin í kerlingunum inn fyrir og snerti viðkvæmar taugar.......og maður breitist í ekta íslending þar að segja rudda sem hugsr bara um sjálfan sig og engan annan.....traðka yfir fólk svona eins og þær séu pöddur sem þarf að kremja.
En allavega þá eru myndirnar að koma núna.....letin er bara að segja til sín.....maður nennir ekki neinu....hummmm
en þær eru að koma eins fljót og ég get hreift mig......... |
Þetta varð heldur fyndin en sársaukafull ferð á flugvöllinn. Þegar við vorum komnar úr lestinni sem var frekar mikið vandarmál vegna of mikil farangurs fórum við á rúllubrettið og með farangurinn í tvemir kerrum ég með mitt dót hún sitt og ég fyrir aftan.....í fyrsta lagi fattaði ég ekki að hafa kerruna í bremsu og rúllaðu hún næstum yfir mig og var það svaka fyndið að hafa verið svo mikill auli og mikið var hleigið og ímyndað sér þetta í öllum útgáfum en við hefðum heldur betur sleppt því vegna þess að þegar við vorum komnar alla leið upp þá fattaði Árný ekki að við vorum komnar fyrr en allt of seint, og rúllubrettið hélt áfram eins og það væru ekki tvær stelpur sem væru með mikinn mikinn farangur.....þar að segja 70 kíló samanlagt fastar á endanum og árný með sín 50 kíló fremst og hún fer hálfpartin undir sína kerru og kerran mín fylgir fast á eftir á öklana á henni kerran sem sagt að kremja greiið árný og hún náði varla að taka hana úr bremsu, og mín snýst og ég með ég næstum farin á hvolf með kerrunni.......en loksins náðum við að íta hinni kerrunni upp og komums við þá úr þessum hremminigum.......á tímabili var ég ekki að sjá það að víð kæmumst úr þessari klípu.......og ef það hafði verið fólk fyrir aftan okkur þá hefði ílla farið........frekar að segja það hefðu allir hrunið niður og ef til vill hefði björgunarsveitin komið og ítt á björgunar...neiðarhnappinn sem að hefði bjargað manslífum á þessu mannabretti....svei mér þá...ég leit út um allt til að athuga hvort að eitthver hefði séð þetta neiðarlega atvik og jamm voru þar ekki skelkaðir menn en samt að sprínga úr hlátri fyrir utan gluggan......gaman en hvað með það ekki þekkti maður þá og ég hugsa að ég eigi ekki eftir að hitta´þá aftur örugglega eitthverjur hottintottar í ferðalagi með ömmu sinni, og björguðum við ferðinni fyrir þeim.
En af þessu var hægt að hlæja allan tíman.....gaman að sjá svona fyrir sér aftur og aftur, svo fórum við í flugið og voru eitthverjar helvítis kellingar að kjafta og kjafta og við dauðþreittar með eyrnatappa sem gátu ekki einangrað nó og fór ónotaleg skrækjótt röddin í kerlingunum inn fyrir og snerti viðkvæmar taugar.......og maður breitist í ekta íslending þar að segja rudda sem hugsr bara um sjálfan sig og engan annan.....traðka yfir fólk svona eins og þær séu pöddur sem þarf að kremja.
En allavega þá eru myndirnar að koma núna.....letin er bara að segja til sín.....maður nennir ekki neinu....hummmm
en þær eru að koma eins fljót og ég get hreift mig......... |
-->
