hvað maður er þreyttur
Ég og Árný erum alveg að meika það, við erum búnar að djamma eins og brálæðingar......komum heim bæði á föst og laug um 7-8 leitið.....og svo var sofið og sofið......og svo þegar við þurfum á svefni að halda eins og þegar við þurftum að vakna klukkan 6 að morgni til að fara í 17 tíma ferðalag......hummmm......við fengum 3 tíma svefn fyrir það, við skelltum okkur í lestarferð til Skagen (sem að er hinu megin í danmörku) til þess að sækja farangurinn hennar Árnýar.
Ég ætla bara að byrja á byrjun, við vöknuðum klukkan 6 vegna þess að strætó gengur bara á klukkutíma fresti svona snemma á helgidegi og svo fórum við á stað þegar við vorum komnar til Fredrikshavn þá tók við frekar fyndin lest og leið okkur eins og við værum á tíma heimstyrjaldanna og voru gormar í sætunum og hoppuðum við alla leiðina og þegar að lestin stoppaði þá var eins og við værum staddar í gamalli geimskutlu frá Rússlandi, já sem sagt frekar framandi hljóð fyrir okkur einföldu ferðalanganna.
Skagen.....hummm...já....ég spyr bara hvaða íslendingur fer þangða, þú getur fundið svona staði útum allt á íslandi, bara fara til Egilstaða eða eitthvað álíka, en allavega fórum við að ná í dótið hennar Árnýar og skelltum við okkur svo á ítalskan stað og fengum okkur pizzu..hummm...nammi namm ekkert eins og þessar amerísku brauð pizzur, við rétt náðum í tæka tíð í geimskutluna okkar til þess að halda af stað aftur og var það um hálf 5 og jú svo tók langa leiðin við í hinni lestinni. Við keyptum okkur miða í sæti og var ekkert laust nema í reikplássi og tókum við því svo að við mundum ekki þurfa að standa í 6 klukkutíma.
Eftir smá tíma vorum við orðnar grænar í framan og vorum við vissar að við værum komin með alvarlegt krabbamein, og svo það sem við héldum að mundi toppa ferðina okkar var það að lestin stoppar í Arhúsnum og lestarstjórinn okkar stingur af og enginn vissi hvar hann væri, þannig að við þurftum að bíða meðan það væri verið að redda nýjum lestrstjóra og vorum við komnar á tíma næstu lestar og þá fylltist allta af fólki og krabbameinið fór stækkandi.
Við komumst til Osense loksins um 11 leitið og ætluðum að fá okkur að borða á Macdonalds en nei visa var ekki tekið það og hraðbankinn lokaður.....hummmm.....við fórum pirraðar í leigubíl og spurðum við kallinn hvort að hann tæki vísa og já...og við héldum að við mundum ekki lenda í fleiri óhöppum þenna daginn en nei við héldum vitlaust.......helvítis kortið virkaði ekki og við lentum í svaka vandræðum þar....endaði með því að við fengum nýja vin okkar hann Per til þess að bjarga okkur.....guð blessi hann.
OG VIÐ KOMUMST HEIM.
Þetta er bara ferðasagan......helgin áður mun koma næst....og er það frekar skemmtileg saga að segja.....en núna er komið nó!!!
.......seinna.......... |
Ég og Árný erum alveg að meika það, við erum búnar að djamma eins og brálæðingar......komum heim bæði á föst og laug um 7-8 leitið.....og svo var sofið og sofið......og svo þegar við þurfum á svefni að halda eins og þegar við þurftum að vakna klukkan 6 að morgni til að fara í 17 tíma ferðalag......hummmm......við fengum 3 tíma svefn fyrir það, við skelltum okkur í lestarferð til Skagen (sem að er hinu megin í danmörku) til þess að sækja farangurinn hennar Árnýar.
Ég ætla bara að byrja á byrjun, við vöknuðum klukkan 6 vegna þess að strætó gengur bara á klukkutíma fresti svona snemma á helgidegi og svo fórum við á stað þegar við vorum komnar til Fredrikshavn þá tók við frekar fyndin lest og leið okkur eins og við værum á tíma heimstyrjaldanna og voru gormar í sætunum og hoppuðum við alla leiðina og þegar að lestin stoppaði þá var eins og við værum staddar í gamalli geimskutlu frá Rússlandi, já sem sagt frekar framandi hljóð fyrir okkur einföldu ferðalanganna.
Skagen.....hummm...já....ég spyr bara hvaða íslendingur fer þangða, þú getur fundið svona staði útum allt á íslandi, bara fara til Egilstaða eða eitthvað álíka, en allavega fórum við að ná í dótið hennar Árnýar og skelltum við okkur svo á ítalskan stað og fengum okkur pizzu..hummm...nammi namm ekkert eins og þessar amerísku brauð pizzur, við rétt náðum í tæka tíð í geimskutluna okkar til þess að halda af stað aftur og var það um hálf 5 og jú svo tók langa leiðin við í hinni lestinni. Við keyptum okkur miða í sæti og var ekkert laust nema í reikplássi og tókum við því svo að við mundum ekki þurfa að standa í 6 klukkutíma.
Eftir smá tíma vorum við orðnar grænar í framan og vorum við vissar að við værum komin með alvarlegt krabbamein, og svo það sem við héldum að mundi toppa ferðina okkar var það að lestin stoppar í Arhúsnum og lestarstjórinn okkar stingur af og enginn vissi hvar hann væri, þannig að við þurftum að bíða meðan það væri verið að redda nýjum lestrstjóra og vorum við komnar á tíma næstu lestar og þá fylltist allta af fólki og krabbameinið fór stækkandi.
Við komumst til Osense loksins um 11 leitið og ætluðum að fá okkur að borða á Macdonalds en nei visa var ekki tekið það og hraðbankinn lokaður.....hummmm.....við fórum pirraðar í leigubíl og spurðum við kallinn hvort að hann tæki vísa og já...og við héldum að við mundum ekki lenda í fleiri óhöppum þenna daginn en nei við héldum vitlaust.......helvítis kortið virkaði ekki og við lentum í svaka vandræðum þar....endaði með því að við fengum nýja vin okkar hann Per til þess að bjarga okkur.....guð blessi hann.
OG VIÐ KOMUMST HEIM.
Þetta er bara ferðasagan......helgin áður mun koma næst....og er það frekar skemmtileg saga að segja.....en núna er komið nó!!!
.......seinna.......... |
-->
